เราได้เยี่ยมชมคฤหาสน์ที่มีอายุมากกว่า 250 ปีเมื่อเวลา 0930 ในวันที่ 23 กุมภาพันธ์ เราเดินเข้าไปในคฤหาสน์ผ่านทางเข้าที่สง่างามโม้สัญลักษณ์ครอบครัวที่ด้านบน เราเห็นโบสถ์เล็ก ๆ แห่งหนึ่งที่ประกอบไปด้วยแผ่นแกะสลักรูปปั้นของงาช้างและรูปปั้นหินอ่อนของพระแม่มารีที่สวยงาม ห้องโถงมีชิ้นแกะสลักโบราณจำนวนมาก โคมระย้าผลึกแขวนอยู่เหนือกระจกสไตล์แปลกใหม่แปลกใหม่
ห้องโถงมีประตูสองชั้นที่ทอดเข้าออกจากทางเข้าและอีกห้องหนึ่งนำไปสู่พื้นที่รับประทานอาหาร โคมระย้าผลึกเป็นผลึกจากกระจกสไตล์บาร็อคแปลกใหม่ ในบรรดาเฟอร์นิเจอร์ที่แปลกใหม่และแกะสลักเป็นโต๊ะเขียนหนังสือที่ผิดปกติมาก ปลายด้านหน้าเปิดลงในส่วนบนของตารางแล้วทีละส่วนพื้นที่ลับอื่น ๆ จะเปิดขึ้นเพื่อแสดงพื้นที่ว่างที่มีอยู่ก่อนหน้านี้
ห้องอาหารมีโต๊ะรับประทานอาหารสำหรับนักทานอาหาร 24 ท่านพร้อมเก้าอี้เอนกประสงค์สูง 24 หลังซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของครอบครัว
โปสเตอร์ขนาดใหญ่สี่ตัวครองห้องนอน . ที่แขวนเสื้อผ้า "Roupeiro" ถูกขนาบข้างด้วยหม้อที่อยากรู้อยากเห็นกับอ่างเคลือบฟัน หม้อที่อาจถูกนำมาใช้ในยามฉุกเฉินในขณะที่ห้องน้ำอยู่ห่างไกล
นอกจากห้องนอนแล้วยังมีสถานรับเลี้ยงเด็กที่มีเปลญวนม้าโยกไม้มือสองเตียงแฝดและไม้วอล์คเกอร์
ห้องครัวเป็นห้องที่มีขนาดใหญ่ที่สุดและมีเครื่องเคลือบสีทองเหลืองและทองแดงขนาดใหญ่
ในขณะที่การกลับมาหลงลืมไปว่า Casa แห่งนี้อาจเป็นที่อยู่อาศัยที่น่าประทับใจของสมาชิกชาวฮินดูและพยายามปรับสถาปัตยกรรมให้เหมาะกับความต้องการของเจ้านายในยุคอาณานิคมหลังจากการเปลี่ยนแปลงของพวกเขา
