ตอนนี้ความคาดหวังของฉันก่อนที่จะเข้าร่วม Dialog Im Dunkeln ก็คือว่ามันจะเป็นประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงชีวิตและนำเสนอมุมมองใหม่ ๆ ในชีวิตของคนที่ตาบอด ฉันถูกมากในการแสดงความคิดเห็นออนไลน์เร่าร้อนและค่อนข้างผิดหวังจากประสบการณ์จริงของฉันในวัน (แม้ว่าฉันสงสัยว่านี้อาจจะลงไปที่จริงเราต้องใช้คู่มือการพูดภาษาอังกฤษและอาจจะสิ่งที่หายไปในการแปล?) เมื่อเรามาถึงเราได้รับการจัดหาไม้เท้าเพื่อช่วยเราในระหว่างกระบวนการและนำไปสู่ห้องมืดมาก สถานที่ตั้งของประสบการณ์คือการไปถึงห้องต่างๆที่ถูกสร้างขึ้นใหม่ในสถานการณ์เพื่อช่วยให้คุณได้สัมผัสกับชีวิตแบบเดิม ๆ สำหรับคนที่ตาบอดในชีวิตประจำวัน แต่น่าเสียดายที่ฉันรู้สึกเค้าโครงของห้องพักควรจะพิจารณาและฉันจะเกลียดที่จะได้รับประสบการณ์ที่มีมากกว่า 4 คนที่ฉันอยู่กับที่มันรู้สึกเหมือนคุณอยู่ตลอดเวลาในทางเดินอ้อมไม้เท้าของคุณกับคนอื่นและอ้อยของพวกเขาจึง ทำให้อ้อยไม่ได้ผลและสวยไม่มีจุดหมายเพราะคุณไม่มีพื้นที่เพียงพอที่จะใช้งานได้อย่างถูกต้อง! ฉันยังพบว่าไกด์นำเที่ยวของเราขาดความอดทนอย่างมากและเมื่อถึงจุดหนึ่งที่ฉันไม่สามารถหากำแพงทางด้านขวาได้เขาก็ผลักดันให้ฉันเข้าไปในนั้นซึ่งเป็นเรื่องที่น่าตกใจมากเมื่อคุณรู้สึกว่าอยู่ในสถานการณ์ที่อ่อนแอมาก เขายังมีแนวโน้มที่จะตะโกนและกลายเป็นคนใจร้อนมากกับคนอีกสองคนในทัวร์ของฉัน ในตอนท้ายของสถานการณ์ (ซึ่งบางครั้งก็ไม่ค่อยรู้สึกเหมือนจริงตัวอย่างเช่นส่วนของซุปเปอร์มาร์เก็ตที่คุณอยู่ในทางเดินที่มีรถเข็นเรียงรายอยู่ทางด้านขวามือของคุณเพียงแค่หยิบขึ้นมาและสัมผัสกับผลผลิตต่างๆ - นี่ไม่ใช่เรื่องจริง และไม่ว่าซุปเปอร์มาร์เก็ตจะเป็นแบบไหน) คุณจะถูกนำตัวไปที่ผับเพื่อซื้อเครื่องดื่มและประสบการณ์ว่าสับสนไม่ทราบว่าบาร์เทนเดอร์อยู่ที่ไหนคุณเปลี่ยนแปลงอะไรที่โต๊ะ ฯลฯ เมื่อเราซื้อเสร็จแล้ว เครื่องดื่มของเราที่เราบอกให้นั่งเก้าอี้ คำแนะนำของเราดูเหมือนจะหยิบเก้าอี้ออกมาแล้วและด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้เขาตัดสินใจแยกชายและชายของฉันออกจากกันแฟนหนุ่มของฉันถูกทิ้งให้นั่งอยู่ตามลำพังกับกำแพงตรงหน้าเขา (เขาเอื้อมมือออกไปข้างหน้าเขาและรู้สึกว่ากำแพง) และฉันถูกนำตัวไปไกลจากเขาผลักดันเข้าไปในเก้าอี้ที่มีส่วนกลับไปที่ไกด์นำเที่ยวและทิ้งไว้ในนั้น ไกด์นำเที่ยวพยายามจะพูดกับฉัน แต่มันก็อึดอัดและอึดอัดมากและฉันอยากจะนั่งกับแฟนของฉันจริงๆดังนั้นร่างกายจึงไปหาเขาด้วยตัวเอง โดยรวมแล้วผมรู้สึกว่าประสบการณ์นี้แพงเกินไปสำหรับสิ่งที่เป็นคู่มือทัวร์ของเราไม่ได้เป็นข้อมูลความอดทนและไม่มีพรสวรรค์ในการบรรเทากลุ่มและแนะนำพวกเขาให้เหมาะสมหากเราไม่ได้ทำในสิ่งที่เขาต้องการ เราเข้าสู่ตำแหน่งหรือตะโกนใส่เรา ฉันรู้สึกว่าสถานการณ์แย่มากและรู้สึกว่าบางครั้งอาจกลัวและอ่อนแอเล็กน้อยเนื่องจากรู้สึกไม่สบายใจกับไกด์นำเที่ยวและรู้สึกสับสน (โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออยู่บนสะพานที่เคลื่อนที่และไม่คาดหวัง) ฉันไม่ได้แนะนำเรื่องนี้ให้กับทุกคนที่ฉันรู้ แต่ฉันก็จะกลับมาวันหนึ่งสำหรับประสบการณ์อายุนี้อาจจะดีกว่าและฉันยอมรับว่าปัญหาในการเดินทางของฉันมีแนวโน้มมากที่สุดที่เราได้รับการจัดสรร .

ชอบสิ่งนี้แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ไม่ใช่สิ่งที่คุณจะทำที่ใดก็ได้และเป็นเรื่องที่ดีที่ลองเพียงเล็กน้อยใกล้ชิดกับทุกคนดังนั้นไม่ได้ประสบการณ์ BL ที่แน่นอน แต่ฉันขอแนะนำให้ให้ไป

17, 50 €พร้อมส่วนลดนักเรียน 1 ชั่วโมง (30 นาทีที่ผ่านมากำลังคุยอยู่ในบาร์มืด) มากเกินไป ส่วนที่เหลือเป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจ (ไปตลาดเดินอยู่ในบ้านข้ามถนนและไปเที่ยวเรือ - ทั้งหมดในที่มืด) แต่อาจมีการพัฒนามากขึ้น (ใช้เวลามากขึ้นในการดมกลิ่นและรับรู้ผลของ ตลาด ฯลฯ ) ทัวร์ยังมีทั้งภาษาอังกฤษและภาษาเยอรมันซึ่งทำให้เกิดความสับสน คู่มือของเราเป็นมิตรแม้ว่า.

กลุ่มเพื่อน ๆ สะดุดพบกับประสบการณ์นี้เมื่อเราทำการค้นหา "สิ่งที่ต้องทำในเมืองฮัมบูร์ก" อย่างรวดเร็วใน google จำเป็นต้องพูดว่าเราไม่ผิดหวัง! ประสบการณ์ที่น่าตื่นตาตื่นใจอย่างแน่นอนจะแนะนำให้น้องหรือคนรุ่นก่อน ๆ ฉันจะไม่พูดอีกต่อไปว่าคุณต้องพยายามอย่างแน่นอน! !

เราไปเป็นสี่ผู้ใหญ่ได้เห็นความคิดเห็น TripAdvisor แต่มีความคิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของสิ่งที่เราได้ให้ตัวเองในการ เราได้รับประสบการณ์จากคนตาบอดและเนื่องจากการขาดการแสดงออกที่ดีขึ้นจึงเป็นการเปิดตา ฉันคิดว่าช่วงเวลาที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดคือตอนที่คุณใส่ความมืดเป็นครั้งแรก สองกลุ่มของเราตอนแรกกลัวเล็กน้อย แต่รู้สึกขอบคุณมากที่พวกเขาติดอยู่กับมัน อีกช่วงเวลาที่มีพลังมากที่สุดคือออกจากห้องมืดและเห็นคู่มือคนตาบอดของคุณเป็นครั้งแรก นี่เป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่ดีที่สุดที่ฉันเคยไปและฉันเคยไปเป็นจำนวนมาก ฉันขอแนะนำให้ไปเยี่ยมชมเมื่อคุณอยู่ที่ฮัมบูร์กมาก

นี่เป็นประสบการณ์ที่แท้จริงที่ผมแนะนำให้ทุกคนที่ต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตของคนพิการทางสายตา น่าสนใจมาก

จุดมุ่งหมายของการจัดนิทรรศการคือการทำให้ผู้ชมได้คิดถึงวิธีที่เราสื่อสารกับคนอื่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้การสื่อสารด้วยวาจา ดูเหมือนจะค่อนข้างตรงไปข้างหน้า แต่ก็ยากกว่าที่ดูและผมก็ทิ้งประสบการณ์ทั้งหมดไว้ในระดับที่สูงขึ้นในการทำความเข้าใจว่าชีวิตจะต้องเป็นอย่างไรสำหรับคนหูหนวกและคนหูหนวก