หลังจากขึ้นเรือที่ท่าเซนต์มาโคแล้ว เดินไปทางจตุรัสเซนต์มาโค จะเห็นสะพานถอนหายใจแห่งนี้อยู่ทางด้านขวามือ โดยที่มาของชื่อสะพานก็คือเป็นจุดสุดท้ายที่นักโทษจะได้เห็นแสงตะวันก่อนจะถูกจำคุก ทำให้นักโทษต้องถอนหายใจเมื่อถึงจุดนี้

เป็นสะพานเชื่อมระหว่างวังและคุกมีแค่สะพานแห่งนี้กั้นกลางเท่านั้น จึงเรียกสะพานแห่งนี้ว่า " สะพานสะอื้น "

เดินผ่านและได้เก็บภาพมาเฉยๆ สภาพของสิ่งก่อสร้างแม่น้ำลำธารและตัวสะพานยังสวยงามสมบูรณ์อยู่ ถ้าชอบประวัติศาสตร์ก็แนะนำให้ผ่านไปดูสักครั้ง

ออกแบบโดย Antoni Contino และสร้างขึ้นเมื่อปีพศ. ศ. 1602 สะพานผ่านริโอดิปาลาซโซและเชื่อมต่อเรือนจำใหม่ (Prigioni Nuove) เข้าห้องสอบปากคำในพระราชวัง Doge (Palazzo Ducale) สะพานล้อมรอบ 11 ม. มีทางเดินภายในคู่และมีหน้าต่างสองบานที่แต่ละด้านปกคลุมด้วยแท่งหิน ส่วนใหญ่ไม่มีใครสังเกตเห็นหลังคาสะพานมีโค้งอ่อนโยนซึ่งสะท้อนก้านของสะพานเหนือน้ำ โดยรวมแล้วมันไม่ใช่โครงสร้างที่น่าพอใจ

ฉันโชคดีพอที่จะเยี่ยมชมเมืองเวนิสหลายครั้งในช่วงหลายปีที่ผ่านมาและมักจะสงสัยว่าจะสามารถเห็นภายในได้หรือไม่เพราะฉันได้เห็นนอกจากสะพานเท่านั้น ดูเหมือนว่าคุณจะทำได้โดยไปที่พระราชวัง Doges ซึ่งรวมถึงการไปเยี่ยมชมที่ห้องขังและคุณสามารถข้ามสะพานไปทางด้านในซึ่งนักโทษจะได้ถอนหายใจในมุมมองสุดท้ายของอิสรภาพ ไปเยี่ยมชม

นี่เป็นสะพานที่สวยมากและผมขอแนะนำให้พยายามมองจากด้านในรวมทั้งการดูจากภายนอก

ประสบการณ์ทั้งจากการก่อสร้าง, ศิลปะ, คุก, สะพานเป็นอย่างดีคุ้มค่า! ! ! ฉันอยากจะแนะนำให้ถ่ายรูปจากภายในเช่นกัน