ผมมีโอกาสได้ขับรถผ่าน บริเวณหน้ามัสยิดกลาง จังหวัด ยะลา ช่วงเวลาประมาณ สี่โมงเย็นซึ่งเป็น เวลาที่บรรดานักเรียนศาสนาอิสลามได้เวลาเลิกเรียนเพื่อเดินทางกลับบ้านพอดี มัสยิดกลางจังหวัดยะลา จัดว่า เป็นมัสยิดที่ใหญ่แห่งหนึ่งของไทย ใกล้ๆมัสยิดมีหอนาฬิกาเก่าๆ ที่แสดงอัตตลักษณ์ของยะลาได้ดีที่เดียว ผมถึงกับหยุด อึ้ง ทึ่ง ว่า ถนนหน้ามัสยิดทั้งเส้นกลายเป็นสีขาวโพนไปหมด สีขาวเนื่องจาก เหล่าบรรดานักเรียนหญิง ศาสนาอิสลามที่ใส่ฮิญาบ สีขาว. เป็นพันๆ สองพัน สามพันคนเดินเต็มถนนไปหมด ซึงผมไม่เคยเจอที่ไหมมาก่อน ทำเอาผม ตะลึงไปชั่วขณะ กับภาพที่ผมที่เห็นตรงหน้า. สีขาวโพนค่อยๆเคลื่อนที่ไหลเหมือนสายน้ำไปช้า สวยงามไปอีกแบบ ผมทึ่งในความเป็นเมืองแห่งศาสนาอิสลามจริงๆ ของยะลา ที่เคร่งคัดในหลักแห่งศาสนาจริงๆ อึ้ง ตะลึ่งจนลืมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูป แต่ก็บอกและสัญญา กับตัวเองว่าเอาไว้มาใหม่จะถ่ายรูปสวยๆ ของ วิถีชีวิตของชาวมุสลิมยะลาที่มีต่อศรัทธาในศาสนาอิสลาม เรียกว่า ไม่เป็นรองใครในไทย ผมมัวแต่ตะลึง. สุดท้ายถ่ายได้แต่หอนาฬิกา กับสถานีรถไฟ 55.
