การเปลี่ยนแปลงของยามคือต้องดู แต่ฉันมีปัญหามากในการค้นหาเมื่อมันเกิดขึ้นจริง ใน 5 วันของฉันในมินสค์มันเกิดขึ้นในเช้าวันเสาร์เท่านั้น ฉันอยู่ที่นั่น 11.00 น. และพิธีเกิดขึ้นทุก ๆ 15 นาที เมื่อฉันกลับมา 13: 10 พวกเขาก็จากไป ไปที่ Square จากสถานี Plosca Pieramohi จบที่ไม่มีบันไดเลื่อนจากนั้นเดินไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ (เต็ม 180 องศา) จนกระทั่งคุณเห็นอนุสรณ์ปี 1941 - 45 ขึ้นบันไดไปทางซ้ายปี 1941 หรือทางขวาของปี 1945 หลังจาก Victory Square เดินต่อไปทางแม่น้ำและทางซ้ายก่อนสะพานจะมีสวน Gorky ที่คุณจะได้เห็นกิจกรรมทางวัฒนธรรม

นี่เป็นอนุสรณ์ถึงการตกสู่บาปที่นอกจากนี้ก้อนหินใหญ่ก้อนโตในศูนย์ก็มีเปลวไฟนิรันดร์ที่มุมทั้งสี่ซึ่งยืนเฝ้าสมาชิกของกองทัพเบลารุส หากต้องการเข้าถึงให้ใช้ทางเดินใต้ดินจากอีกฝั่งหนึ่งของถนน มีกระจกที่เป็นตัวแทนของเปลวไฟที่อยู่ใต้ดินดังนั้นคุณจะรู้ว่าคุณอยู่ใต้เปลวไฟและด้วยเหตุนี้ทางออกที่จะพาขึ้นไปบนเกาะการจราจร นอกจากนี้ ณ จุดนี้ในสถานีรถไฟใต้ดินยังเป็นอนุสรณ์สถานสงคราม ขึ้นไปตามขั้นตอนและคุณจะได้ใกล้ชิดกับก้อนหินใหญ่เปลวไฟและผู้พิทักษ์เกียรติยศ (ซึ่งเปลี่ยนเป็นระยะ) คุณอาจพบผู้พิทักษ์เกียรติยศที่เดินทางมาถึงหรือออกเดินทางจากไปอย่างรวดเร็วผ่านอุโมงค์ (เคลื่อนตัวออกไปอย่างรวดเร็ว) หรือแม้แต่บนบันได

แบบจำลองความยาว 3 เมตรของ Order of Victory สวมมงกุฎคอลัมน์หินแกรนิตขนาด 38 เมตรที่สร้างขึ้นในใจกลางจัตุรัส ดาบศักดิ์สิทธิ์แห่งชัยชนะอยู่ที่ฐานของอนุสาวรีย์ อนุสาวรีย์แห่งนี้สร้างขึ้นในปี 1954 เพื่อเป็นเกียรติแก่ทหารของกองทัพโซเวียตและพรรคพวกของเบลารุส ประติมากร: Z. Azgur, A. Bembel, S. Selikhanau สถาปนิก: U. Karol, G. Zagorski ทั้งสี่ด้านของแท่นเก็บภาพสีบรอนซ์โล่งใจใจ: '9 พฤษภาคม 1945', 'กองทัพโซเวียตในช่วงสงครามผู้รักชาติ', 'กลุ่มหัวรุนแรงเบลารุส', 'เกียรติยศแก่วีรบุรุษที่มอบชีวิตเพื่อการปลดปล่อย' พวงหรีดทองสัมฤทธิ์สี่ตัวรอบ ๆ เสาโอเบลิสค์มีความหมายว่าทั้งสี่ด้าน ทหารของเสื้อผ้าเหล่านี้ให้ชีวิตของพวกเขาต่อสู้เพื่อปลดปล่อยเบลารุสจากผู้รุกรานฟาสซิสต์เยอรมัน