หลุมฝังศพของ Jahangir ย้อนหลังไปถึงปี 1637 เป็นส่วนหนึ่งของวงดนตรีที่ตั้งอยู่ในสวนขนาดใหญ่ที่มีลักษณะคล้ายเปอร์เซีย ประดับประดาอย่างหรูหราด้วยหินอ่อนแกะสลักฝัง ได้รับอิทธิพลอย่างชัดเจนจากสถาปัตยกรรมแบบซาฟาวิดจากเปอร์เซีย ห้องฝังศพมีความสวยงามโดดเด่น

พื้นที่หลักของหลุมฝังศพฝังด้วยอัญมณีกึ่งมีค่าและทำให้ฉันนึกถึงทัชมาฮาล ต้นไม้สูงที่มีว่าวเกาะอยู่บนนั้นสวยงามมาก ส่วนที่เหลือของภาพเฟรสโกบ่งบอกถึงความงามที่พวกเขาเคยเป็น