ประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมในการเยี่ยมชมส่วนนี้ของโลกซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทาง มีโอกาสมากมายสำหรับการถ่ายภาพเขื่อนที่สวยงามรวมถึงพื้นที่โดยทั่วไปด้วย!

มีสถานที่ท่องเที่ยวในชนบทไม่มากนักใกล้กับมานาฟกัต ดังนั้นในวันที่น่าเบื่อ เราจึงตัดสินใจเช่ารถเพื่อไปเที่ยวกรีนแคนยอน GPS ของเรานำเราเข้ามาจากคิซิลิกัก (ทางตะวันออกของมานาฟกัต) และใช้ถนนสายเล็กๆ ที่เป็นร่องหรือไม่มีพื้นผิว แต่โชคดีที่เราได้ถนนเส้นปกติและขับไปตามชายฝั่งของทะเลสาบกรีน/ทะเลสาบพาโนรามา จากนั้นเราเดินทางต่อไปตามถนนที่คดเคี้ยวสูงชันเพื่อ แหล่งน้ำที่สร้างขึ้นโดยเขื่อนที่ Oymapinar และรู้จักกันในชื่อ Green Canyon เขื่อนนั้นน่าประทับใจเพียงพอและไม่ต้องสงสัยเลยว่าน้ำเป็นสีเขียว แต่เราไม่เห็นสิ่งใดที่จะดึงดูดใจให้เราเข้าไปในร้านอาหารสักแห่งหรือมองหาทางเดินบนเรือท่องเที่ยวที่แล่นตลอดแนวหุบเขา อย่าพึ่งใช้ Google Maps เพื่อแสดงภาพประกอบปัจจุบันของพื้นที่ ต้นไม้และพุ่มไม้ทุกต้นถูกโค่นล้มไปแล้ว และยานพาหนะส่วนใหญ่ที่เราพบคือรถบรรทุกที่มีท่อนซุงตัดใหม่บนถนนหรือซาฟารีแลนด์โรเวอร์ที่มีนักท่องเที่ยว ยึดมั่นกับชีวิตอันเป็นที่รัก พื้นที่เสียหายเกินกว่าจะเชื่อ ลองนึกภาพทะเลสาบทาโฮหรือทะเลสาบวินเดอร์เมียร์ที่รกร้างว่างเปล่าและนั่นคือสิ่งที่คุณมี เราใช้ถนนสายที่ดีกว่ากลับไปที่ D 400 ที่ Manavgat แต่ในระหว่างการเดินทางทั้งหมดเราไม่เห็นอาคารเดียวที่คุณอาจอธิบายว่าน่าประทับใจหรือแปลกตาหรือแบบดั้งเดิมและแทบไม่มีมุมมองเดียว (นอกเหนือจากท่อระบายน้ำ) ที่คุ้มค่าที่จะได้รับของคุณ กล้องออกสำหรับ. เป็นที่ยอมรับว่าเราไม่ได้อยู่ที่ระดับน้ำหรือบนเรือที่คุณสามารถถ่ายรูปได้มากกว่านี้ แต่ฉันจะไม่แนะนำให้ใครใช้เงินคนละ 40 หรือ 50 ยูโรเพื่อลิ้มรสประสบการณ์นี้