ช็อกโกแลตบูติกแมนชั่นเป็นสถานที่ท่องเที่ยวล่าสุดในปีนัง มันตั้งอยู่บน middel ของวงล้อมมรดกของจอร์จทาวน์และถูกสร้างขึ้นในปี 1939 คุณจะได้เรียนรู้ประวัติช็อคโกแลตและขั้นตอนในการทำช็อคโกแลตพร้อมกับชิมช็อกโกแลตมาเลเซีย

ส่วนพิพิธภัณฑ์เป็นห้องเดียวที่มีภาพวาดบนผนังบอกคุณในแบบห้าภาพวาดประวัติศาสตร์ทั้งหมดของการทำช็อคโกแลตและกาแฟ หลังจากนั้นพวกเขาต้องการบังคับให้คุณเข้าไปในร้านอย่างรวดเร็วเพื่อที่คุณจะได้ลิ้มรสความสงบของช็อคโกแลตเพื่อให้คุณสามารถซื้อได้ ช็อคโกแลตรสโอเคราคาสูงอย่างเหลือเชื่อสำหรับการซื้อช็อคโกแลตโท รู้สึกแสร้งทำ

เรามีเวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงในขณะที่รอ Blue Mansion เปิดและมันร้อนมาก ขณะที่เราเดินไปรอบ ๆ พิพิธภัณฑ์เล็ก ๆ ฉันไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทำไมผู้หญิงถึงรีบเร่งพวกเราและไม่ตอบคำถามจริงๆ จากนั้นฉันก็รู้ มันเป็นเพียงร้านช็อคโกแลตไม่มากไม่น้อย ตัวอย่างฟรีจำนวนมาก แต่ก็รู้สึกว่าจำเป็นต้องซื้อ มันทำให้เราออกไปจากดวงอาทิตย์ได้ครึ่งชั่วโมง!

ธุรกิจนี้อ้างว่าเป็นพิพิธภัณฑ์ช็อคโกแลตและกาแฟ แต่การจัดแสดงมีน้อยเหนื่อยและชำนาญและเป็นเพียงเครื่องมือสำหรับการผลักดันการขายช็อคโกแลตกาแฟและผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้อง นอกเหนือจากเด็กผู้หญิงที่ถูกใจเราที่เดินผ่านการจัดแสดงแล้วพนักงานขายก็โกรธมาก ราคาก็สูงอย่างน่าตกใจเช่นกัน ลองนึกภาพการจ่าย MYR 79 สำหรับถุงอัลมอนด์เคลือบช็อกโกแลต 450 กรัม! เราพบร้านช็อคโกแลตเบริลซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเลิฟเลนซึ่งมีการจัดแสดงประวัติช็อคโกแลตที่น่าประทับใจและบรรยากาศที่ดีกว่าซึ่งขายช็อคโกแลตที่คล้ายกันในราคาเพียง MYR 15 80 สำหรับ 300 กรัม

ฉันซื้อกาแฟที่ร้านนี้และมันอร่อยมาก! พนักงานเป็นกันเองมากและให้ตัวอย่างฟรี

คิดว่าพวกเขาเป็นร้านกาแฟที่ดื่มชาหรือกาแฟ ไม่มีโชคนี่เป็นเพียงร้านขายช็อคโกแลตและผลิตภัณฑ์กาแฟของพวกเขา คุณจะได้รับประวัติโดยย่อเกี่ยวกับการผลิตช็อคโกแลตและกาแฟ จากนั้นยอดขาย pitch แม้ว่าตัวอย่างเพียงพอที่จะทำให้มันเปลือยเปล่า เยี่ยมชมเป็นไร

ตกลงมันเป็นเพียงร้านค้า! พวกเขาไม่คิดเงินสำหรับพิพิธภัณฑ์ 3 นาที มันเป็นความอัปยศที่พวกเขาเรียกมันว่าเพราะเปิดโอกาสให้ตนเองวิจารณ์ เราซื้อช็อคโกแลตในร้าน แต่ฉันไม่พบว่าขายยาก ช็อคโกแลตก็โอเค เพียงแค่ไปหาตัวอย่างเล็ก ๆ และแอร์ เรานั่งสำหรับกาแฟสีขาวในร้านกาแฟเล็ก ๆ ด้านนอกซึ่งมันก็ดี เพียง 5 RM