ตอนแรกที่มาก็ไม่คิดว่ามันจะเดินไกลขนาดนี้หรอกนะ พอมาถึงตอนแรกก็จะมีน้องๆมากล่าวต้อนรับ เหมือนท่องอาขยานอ่ะ เราก็เดินตามป้ายไปเรื่อยๆกว่าจะเจอสะพานสีแดงๆ ตอนแรกๆก็ 50-50ว่าจะขึ้นมั๊ย แต่ก็ขึ้น พอเดินมาได้ครึ่งทาง เอ้ยชักเริ่มไกลพอดูแผนที่สะพาน เอาว่ะอีกไม่ไกล ก็เลยเดินต่อ มันไม่ใช่แค่นั้นอ่ะดิ มีเขาวงกฎอีก เดินไปได้สักพัก ฝนตกอีก 555 สนุกกันไป กว่าจะกลับมาถึงรถต้องบอกเลยว่าหมดสภาพทุกคน 555

เป็นสถานที่ที่อากาศดีมาก สดชื่น สะอาด และ เป็นธรรมชาติ
ทางเดินเข้าไปเป็นทางอิฐตัวหนอน ประมาณ 500 เมตร แต่ไม่ร้อน ร่มรื่น ลมพัดเย็นสบาย
ตัวหอทำด้วยเหล็กตีนไก่ มีรอยผุบ้าง แต่ยังปลอดภัยอยู่ ระหว่างแต่ละชั้นมีป้ายบรรยายไว้ในรายละเอียดต่าง ๆ แต่ควรมีหลายภาษาให้ทราบบ้าง

ร้างคน ไปวันอาทิตย์กลางวันแต่ไม่มีนักท่องเที่ยวเลย สถานที่โดยรวมไม่ถึงกับให้ความรู้สึกว่ารกร้างน่ากลัว แต่ก็สัมผัสได้ว่าขาดการดูแลเอาใจใส่ ซึ่งก็เข้าใจได้ว่าคงมีคนแค่ช่วงพานักเรียนมาทัศนาศึกษา แลนมาร์คของสถานที่อย่างสะพานให้ความรู้สึกน่าหวาดกลัวเกินไป มองจากสายตาคงแทบไม่มีการตรวจเช็คสภาพ