จากลิสบอนนั่งรถไฟจากสถานี Rossio ไป Sintra ใช้เวลาประมาณ 40 นาที เขาพยากรณ์ว่าวันนี้จะมีฝนตก 100% ช่างแม่นจริง ๆ ฝนตกตลอดตั้งแต่เราออกจากที่พักมาจนถึงซินทราก็ยังตกอยู่ ออกมาจากสถานีรถไฟรถบัสจอดอยู่ด้านซ้ายมือ เดินผ่านรถ hop on hop off มานิดหน่อย ก็เจอรถบัสสาย 343 ราคา 5 ยูโร ขึ้นและลงตามจุดต่าง ๆ ได้ เราเลือกไปจุดสุดท้ายคือ Pena Palace ก่อนแล้วขากลับค่อยแวะจุดอื่น ๆ รถไม่แน่นอย่างที่อ่านข้อมูลมาว่าอาจจะไม่มีที่ยืน แต่วันนี้ที่นั่งยังว่างเลยอาจเป็นเพราะฝนตก รถบัสวิ่งออกแล้ววนไปจุดแรกคือเมืองและพิพิธภัณฑ์ จอดแวะให้คนขึ้น/ลง แล้วไต่เขาไปเรื่อย ๆ ฝนยังคงกระหน่ำไม่สงสารกัน หมอกลงบรรยากาศเดียวกับขึ้นดอยอินทนนท์ยามหน้าหนาว สภาพป่าข้างทางก็คล้ายกัน ถึงแล้ว .. เขาบอก .. ทุกคนที่เหลือมาถึงป้ายนี้ ต้องลงอย่างงงๆ เพราะว่ามองอะไรไม่ค่อยเห็น หมอกหนามาก ลงไปแล้วจึงเห็นว่ามีประตูทางเข้า มีซุ้มขายตั๋วอยู่ด้วย อ่านราคาตั๋วค่าเข้าแล้วยิ่งหนาว 15 ยูโร แต่เขาลดให้เหลือ 13 ยูโรเพราะเรามาในช่วง happy hour แต่ความจริงน่าจะลดครึ่งหนึ่งเลยเพราะฝนตกขนาดนี้ ได้ตั๋วมาแล้วก็ต้องเดินไปตามทางเดินผ่านป่า หมอกลงขาวไปทั่ว ทัศนวิสัยมองได้ไม่ไกลนัก เราเดินตากฝนกันไป เฉอะแฉะนานเหมือนกันกว่าจะเจอทางเข้าบริเวณวัง (วันธรรมดาการเดินขึ้นไปจะเป็นการชมธรรมชาติได้อย่างรื่นรมณ์ ความจริงเขามีรถขึ้นไปส่งถึงหน้าวังด้วยราคา 3 ยูโร) OH! มองอะไรไม่เห็นเลย หมอกลงขาวไปหมด มองไม่เห็นนักว่าภาพวังเป็นอย่างไร เราเดินตามคนอื่นเข้าไปในตึก ทั้งหนาวทั้งเปียก ลมก็แรง โผล่ไปเห็นป้อมปราการลางเลือน และยอดปราสาทแบบแปลกตาในรูปที่เคยดูมาก็มองแทบไม่เห็น ฝนตกหนัก ถ่ายรูปก็ไม่ได้ จึงวิ่งตามคนเข้าไปด้านในวังหรือพิพิธภัณฑ์ คงเพราะที่นี่โดดเด่นทางสถาปัตยกรรมมาก ภายในจึงไม่อลังการมากนัก เมื่อดูจนครบรอบก็ออกมาเจอร้านขายของที่ระลึก คนแน่นมากเพราะหลบฝน ข้างนอกฟ้ามืดหม่นมัว ลมแรง ฝนกระหน่ำ หนาวเหน็บ ร่มแทบจะกางไม่ได้ เราฝ่าลมฝนเดินเลาะไปตามตึก ฝนซาบ้างก็ออกไปที่หอคอยด้านหนึ่ง แต่แล้วก็ต้องกลับลงมา..ไม่ไหวแล้ว...มองไปทางไหนก็มีแต่หมอกขาวห่มคลุม ฝนก็ตกร่ำไรสลับกระหน่ำแรง ลมก็พัดให้ทั้งหนาวและลำบาก..กลับดีกว่านะ..เรากลับลงมานั่งรถบัสกลับมายังสถานีรถไฟเลย ไปไหนไม่ไหว ไม่มีแรง(ใจ)จะไป ฝนยังตก ไม่มีหวังจะดูอะไร ..วันนี้คงไม่ใช่วันของเรา