นั่งริมขอบเรือปลอดภัยสุดค่ะ เพราะเราจะต้องเป็นคนจับผ้าร่มกันน้ำสาด ซึ่งเรารอดแน่นอน
นั่งตรงกลางนี่ระทึกมาก น้ำจะมาทั้งสองฝั่งอย่างเท่าเทียมกัน
ถ้ายืน..บอกเลยไม่รอด
เคยยืนครั้งนึงค่ะ จะไปอโศก ระหว่างยืนทรงตัวท่ามกลางคลื่นน้ำกระเพื่อมๆ ทันใดนั้นเอง ก็มีมวลน้ำมหึมาวิ่งทะลุอากาศเข้ามาปะทะใบหน้าเข้าลูกกะตาข้าพเจ้าอย่างจัง ในใจนี่กรีดร้องลั่นเยี่ยงแม่นาคโดนข้าวสารเสกไปแล้วค่ะ มันเป็นความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูกจริงๆ อึ้ง..ทึ่ง..เหม็น จริงจัง พอถึงฝั่งฝาก็รีบขึ้นเรือ รีบไปจักษุรัตนินทันที บอกพยาบาลไปว่า"ขอล้างด่วนค่ะ น้ำคลองแสนแสบเข้าตาค่ะ" เหตุการณ์นี้จะอยู่ในความทรงจำตราบนานเท่านาน สวัสดี

เมื่อไปเดินซื้อของที่แพทตินัมแต่ขากลับไม่อยากฝ่าด่านรถติด เลยตัดสินใจนั่งเรือตอนหนึ่งทุ่มที่ต้นสายประตูน้ำ รอไม่นาน ลุ้นอยู่ว่าจะได้นั่งไหมเพราะคนเยอะพอควร แต่ด้วยประสบการณ์เด็กมศว ที่โดยสารเรือบ่อยเลยได้นั่ง ไปลงบางกะปิใช้เวลาชั่วโมงนิดๆเสียแค่ 18 บาทถือว่าคุ้มมาก เคยพานักท่องเที่ยวฝรั่งนั่งเรือคลองแสนแสบไปเที่ยวภูเขาทองและสยาม เขายังติดใจความเร็วของเรือคลองแสนแสบ แต่ที่ไม่work คือเหม็นกับน้ำกระเซ็นเข้าเรือ เรียกได้ว่าต้องก้มหน้าให้มิดเลย มียาดมติดตัวยิ่งดี

เน่ามากมีกลิ่นเหม็น ถ้าเดินทางด้วยเรือเวลาขึ้นลงให้ระวังตกเรือ ถ้ามีเรือสวนเตรียมตัวหลบน้ำเน่าที่จะกระเด็นเข้าหน้าให้ดี