เข้าพักโรงแรมเมื่อประมาณวันที่ 18 เดือนเมษา 57 โดยส่วนตัวไม่ได้คาดหวังอะไรจากโรงแรมนี้สักเท่าไรเพราะราคาถูก ต้องการแค่เพียงที่พักไว้สำหรับนนอนในตอนกลางคืนเท่านั้น ขนาดห้อง เตียง ที่นอน ห้องน้ำก็ดูสะอาดดี แต่อาจจะดูเก่าไปสักหน่อยแต่ก็รับได้ แต่ที่รู้สึกไม่ค่อยประทับสักเท่าคือการบริการของหน้าฟร้อน รู้สึกว่าออกจะเกินไปสักหน่อยสำหรับการกระทำของรีเซบชั่น ฉันได้ไปติดต่อเพื่อที่จะอยู่ต่ออีกหนึ่งคืนแต่รีเซบชั่นที่เข้ากะเช้า เธอไม่ได้สนใจสักเท่าไรกับการทำงาน เพราะมีผู้ชายมายืนคุยกับเธอตอนแรกก็เข้าว่าเป็นแขกที่มาเข้าพัก แต่เมื่อได้ยินประโยคที่พูดกันเลยคิดว่าไม่ใช่ ฉันก็ได้แต่ยืนคอยให้เธอคุยกับชายคนนั้นเสร็จ ล้วนแล้วแต่เป็นประดยคเชิงชู้สาว อาบน้ำหรือยัง พรุ่งนี้ไปหา เย็นนี้กินข้าวกัน หลังจากที่เธอคัยกับชายคนนั้นเสร็จก็ถึงคิวของฉัน เมื่อฉันบอกรีเซปชั่นว่า อยู่ต่ออีก 1 คืนค่ะ เธอก็ไม่ได้พูดอะไร เคี้ยวหมากฝรั่งไปเรื่อยๆก้มหน้าเขียนอะไรบ้างอย่าง แล้วก็เงยหน้าขึ้นมา แล้วก็ยื่นใบเสร็จให้ฉัน 1ใบ พร้อมกับเคี้ยวหมากฝั่งแล้งพูดว่า นำใบเสร็จไปชำระเงินที่แคชเชียร์ค่ะ การกระทำแบบนี้ในการทำงานบริการถือว่า หยายคาย มากน่ะค่ะ ควรจะอบรมพักงานเพิ่มเกี่ยวกับการบริการ และควรแยกแยะให้ออกระหว่างเวลางาน กับเรื่องส่วนตัว การไม่สนใจแขก เคี้ยวหมากฝรั่งต่อหน้าแขก ชักสีหน้าไม่พอใจเวลาแขกมาติดต่อ ถือว่าเป้นเรื่องที่ทางโรงแรมควรพิจารณาเกี่ยวกับพฤติกรรมของพนักงานน่ะค่ะ ส่วนอาหารเช้า ถือว่าแย่มากไม่สามารถอธิบายได้เลย ก็เข้าใจว่าโรงแรมค่าห้องไม่ไได้แพงอะไรแต่ก็ควรจะดีกว่านี้ เพราะที่นี้เป็นโรงแรม ไม่ใช่ม่านรูด การบริการควรจะแตกต่างกัน ส่วนตัวห้องขอย้ำว่า ถือว่าโอเค น่ะค่ะ ที่นอนก็นุ่มสบาย ห้องน้ำมีน้ำร้อน น้ำเย็น ถือว่าสะดวกสบายเลยทีเดียว แต่ที่หน้าประทับใจคือ พนักงานยกกระเป๋าทำงานเหนื่อยกว่ารีเซปชั่นแต่ก็ยังยิ้มแย้แจ่มใสพูดจาดี นขอชื่นชมค่ะ

เดินทางจากภูเก็ตไปพักที่นี่ ตอนโทรจองติดต่อยากค่ะไม่มีพนักงานรับสายเลย โทรตั่งแตุ่สุราษฎร์ธานีกว่าพนักงานจะรับก็ขึ้นทางด่วนพระราม2 ล่ะ แต่ก็ยังดีที่รับสายน่ะค่ะและก็ยังแปลกใจว่าทำไมไม่โทรไปจองที่อื่นๆ แต่ถ้าไม่ลองพักที่นี่ก็คงไม่รู้เรื่องบริการห่วยๆของทางโรงแรมแน่ๆค่ะ
เข้าไปเจอพนักงานปากก็สวัสดีน่ะค่ะแต่ตาไม่มองหน้าลูกค้าเลยค่ะ ขอหลักฐานคือบัตรประชาชนกรอกข้อมูลแจ้งเวลาอาหารเช้าแบบเร่งๆก็ไม่รู้ว่านางจะรีบไปไหน
เช้าวันรุ่ง 7โมงเช้าลงมาทานอาหาร ค่ะแต่ล่ะคนหน้าตาเหมือนโดนบังคับให้มาทำงาน อยากทานไข่ดาว ไส้กรอกทอดที่ต้องจ่ายเงินเพิ่มก็ยอมน่ะค่ะแต่พอจะสั่งเห็นหน้าเหี้ยมๆและแววตาแล้ว....ไม่ดีกว่าเพราะกลัวว่าจะไปเพิ่มงานให้พนักงานค่ะ
เช็คเอ้าท์ อันนี้เจอพนักงานแคชเชียร์ค่ะ ทวงใบเสร็จตอนมาเซ็คอินท์ค่ามัดจำห้องค่ะว่าถ้าไม่มีหลักฐานตัวนี้ทางโรงแรมจะไม่คืนค่ามัดจำให้ เราก็บอกว่าตอนเข้ามาทางรีเซฟชั่นไม่ได้บอกว่าต้องเก็บหลักฐานใบนั้นไว้เพื่อเอาค่ามัดจำคืน เท่านั้นล่ะค่ะ นางโวยวายทันทีบอกว่า ถ้าคุณไม่มีใบเสร็จตัวนั้นมายืนยันเราจะคืนเงินให้คุณทำไมละค่ะ เราก็ตายสิค่ะถ้าเจอลูกค้าแบบคุณทุกคน! เอ่อ จะบอกว่าเรายังไม่ได้ทวงอะไรเลย อารมณ์ก็ยังดีๆเราแค่จะถามขั้นตอนการได้คืนซึ่งมัดจำแต่ถ้าเป็นเพราะความสะเพร่าของเราเองเราก็จะไม่คะยั้นคะยอเพราะมันคือความผิดของเราแต่นี่นางพูดไม่หุบปากเลย และยังพูดให้ร้ายลูกค้าก่อนหน้าเล่าประวัติไม่ดีของลูกค้าที่เป็นกรณีเดียวกับเราให้ฟังทั้งๆที่ไม่ได้ถามค่ะแถมยิ่งพูดอารมณ์ยิ่งขึ้น โอยยยยย ไม่ไหวค่ะ หลาบค่ะ
สุดท้าย..เราลองหาใบเสร็จในกระเป๋าดูก็เจอค่ะ ค่ามัดจำได้คืนค่ะ แต่ก็น่ะกว่าจะได้ก็ฟังเรื่องบ้าๆจากแคชเชียร์พูดไม่ดีจบก็เซงไปเลย เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 19/4/57 ค่ะ