ฉันจะเริ่มต้นด้วย "น่ารังเกียจ หนึ่งคำที่อธิบายโรงแรม "บูติค" นี้ละกัน ตึกใหม่เอี่ยมและลิฟท์ก็ตามการออกแบบนะ! ต้องขึ้นไป 8 ก้าวจากล็อบบี้ (นักสถาปัตย์ต้องเช็คสมองหน่อยแล้วมั้ง) ไม่มีการเสนอความช่วยเหลือจากพนักงานโรงแรมที่จะช่วยเอากระเป๋าไปที่ห้องพักเลย พอลิฟท์ไปถึงชั้นที่ต้องการแล้ว คุณจะอยู่ระหว่างชั้น และอีกครั้งที่คุณต้องเดินขึ้นไปอีก 8 ก้าวเพื่อไปที่ชั้นของคุณ (ขึ้นหรือลง ขึ้นอยู่กับว่าคุณเรียนรู้ว่าขึ้นไปได้สูงกว่าหนึ่งชั้น - ยกเว้นชั้นบนสุด - และเดินลงจะมีก้าวน้อยกว่าเดินขึ้น) น่าขำสิ้นดี

ไวไฟค่อนข้างดีตอน 2 วันแรก จากนั้นก็จบ... พนักงานโรงแรมเถียงกับฉันว่าไวไฟยังใช้งานได้จนฉันขอให้เขาลองใช้กับโทรศัพท์มือถือของเขาดู.. "ตายแล้ว เหมือนไวไฟจะใช้ไม่ได้นะ... " ใช่สิ นั่นแหละที่ชั้นกำลังจะบอกหล่อนแหละ อีกวันต่อมาไวไฟก็ยังใช้ไม่ได้อยู่ดี

โทรศัพท์ในห้องไม่เชื่อมต่อไปยังพนักงานโรงแรม คุณไม่สามารถเข้าถึงพวกเขาได้โดยการใช้โทรศัพท์ในห้อง ฉันไม่แน่ใจว่ามีอะไรจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกนอกจาก น่าขำสิ้นดี

ฉันได้ห้อง "ดีลักซ์" ฟังดูดีว่ามั้ย? ก็นะ เป็นห้องดีลักซ์ที่มาพร้อมกับโต๊ะสำหรับตั้งโทรทัศน์และเครื่องชงกาแฟ / ชา แต่ไม่มีเก้าอี้ ฉันคิดว่าถ้าอยากได้เก้าอี้คุณต้องขอห้องพักสุพีเรียหรืออะไรที่ไร้สาระซักอย่างนี่แหละ อีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้ง น่าขำสิ้นดี ดังนั้นฉันเลยปล่อยไปตามยถากรรมแล้วทำงานกับคอมพิวเตอร์ของฉันบนเตียงแทน

ห้องน้ำของฉันมีกลิ่นเหม็น จากตรงไหนก็ไม่รู้บอกไม่ได้ มันกลิ่นออกเปรี้ยวๆ... เหมือนผ้าอ้อมเด็กที่เปื้อนแล้วเอาใส่ถุงพลาสติกปิดไว้แล้วเปิดออก... ฉันต้องหายใจทางปากเวลาเข้าไป

ตรงข้ามถนนเปิดเพลงเสียงดังจนดึก ดังนั้นถ้าเป็นคนนอนเร็วคงไม่ต้องถามนะ...

ถ้าสิ่งเหล่านี้ไม่สำคัญกับคุณ แอร์ก็ทำงานได้ดี ทำเลที่ตั้งที่ดีมาก สถานที่ก็สะอาดพอสมควร นอกจากนี้ฉันไม่ขอแนะนำให้คุณมาเสียเงินดีกว่า แม้จะราคาถูกก็เหอะ