ห้องพักจะอยู่ตามชั้นของเขา ทำให้ต้องเดินขึ้นบันไดเยอะ จุดที่check inและห้องอาหารอยู่บนยอดเขาฝั่งขวา ถ้าได้ห้องพักที่อยู่ฝั่งซ้ายก็ต้องเดินขึ้นลงบันไดเยอะ ไม่เหมาะสำหรับผู้สูงวัยที่เดินลำบากหรือเด็กเล็กมากๆ แต่บรรยากาศในโรงแรมดีมากๆ ร่มรื่น สวนสวย มีน้ำตกเล็กๆและธารน้ำไหลผ่านในรีสอร์ท น่าจะเหมาะกับคู่รักและครอบครัวที่มีเด็กโต

ใครที่อยากหาที่พักรีสอร์ทบนดอยแบบนอนคนเดียวก็ได้ และมีรถประจำทางสามารถเข้าถึง ฉันขอแนะนำว่าที่นี่เป็นตัวเลือกที่กล่าวมา ราคาห้องพักคนเดียวราคาไม่เกินหนึ่งพันบาท/คน/คืน รวมอาหารเช้า แต่เป็นห้องที่ไม่มีทีวี ไม่มีแอร์ (แต่มีพัดลม) และราคาถูกที่สุด และเป็นห้องที่อยู่บนเนินดอยที่สูงที่สุด (แน่นอนว่าคุณจะต้องเดินขึ้นอย่างเหน็ดเหนือย แต่คุ้มมากกับการได้ชมวิวและปลีกวิเวก) การเดินทางเริ่มต้นที่รถประจำทางสาย กาดหลวง-สะเมิงใต้ ซึ่งจะออกคันละครึ่งชม. ตั้งแต่ 8 โมงเช้า-6 โมงเย็น (แต่ฉันแนะนำให้คุณไปช่วงเช้า-กลางวันจะดีกว่า เพราะใช้เวลารอ-เดินทางราว 2 ชม.) บอกรถประจำทางว่าลงที่แม่สาวัลเลย์เลย ทางโรงแรมไม่มีเบลบอยมารับหน้ารีสอร์ท ดังนั้นคุณจะต้องแบกกระเป๋าขึ้นบันไดสูงชันตามประสาดอยไปเอง (ถ้าคุณนำรถยนต์มาเอง สามารถขับเข้าไปถึงฟรอนซ์ได้เลย) เมื่อทำการเช็คอิน จึงจะมีเบลบอยมารับกระเป๋าพาคุณไปยังห้องพักเอง

ห้องพักไม่มีทีวี ตู้เสื้อผ้าและตู้เย็น แต่มี wifi แรง ตลอด 24 ชม. คุณสามารถพกโนคบุคไปเล่นได้ หากมาพักในฤดูหนาว ที่นี่จะเย็นชนิดไม่ต้องเปิดพัดลม น้ำอุ่นทำงานดีแต่น้ำยังไม่แรงพอ แม้จะเป็นห้องพักที่ถูกที่สุด แต่เตียงนอนก็เป็นเตียงเบสิกแบบเตียงเสริมโรงแรมอย่างดี มีระเบียงชมวิวด้านนอก เบาะและโต๊ะเตี้ยสำหรับกินอาหารหรือนั่งทำงานนอกห้อง กลางคืนที่นี่ไม่มีตุ๊กแก แต่มียุง

บรรยากาศที่นี่แม้จะไม่ใช่รีสอร์ทป่าเขายอดนิยม แต่ก็ถือว่าจัดภูมิทัศน์ใช้ได้ มีสระว่ายน้ำสำหรับหน้าร้อน หรือคุณจะไปเล่นที่น้ำตกที่ไหลผ่านรีสอร์ท (ฉันไม่แนะนำให้มาเล่นหน้าฝน เพราะกระแสน้ำจะแรง เป็นอันตรายมาก) ตกกลางคืนที่นี่จะมืดมาก แม้มีแสงไฟสนามก็ตาม หากไม่จำเป็น ฉันไม่แนะนำให้คุณออกมาเดินเล่นยามกลางคืน

มีร้านอาหารของโครงการ ซึ่งแน่นอนว่าราคาแพงกว่าข้างนอก แต่ก็ถือว่าใกล้ที่พักมากกว่า รสชาติใช้ได้ แต่ถ้าคุณไปกับเพื่อนหรือหมู่คณะ อยากกินอาหารง่ายๆ แต่ไม่อยากขับรถลงไป ก็สามารถเดินออกไปนอกรีสอร์ทบริเวณที่จอดรถราวกิโลเมตร คุณจะเจอร้านอาหารตามสั่งราคาถูกกว่า (แต่แน่นอนว่าด้านนอกรีสอร์ทจะมืดกว่านี่ ฉันไม่แนะนำให้คุณเดินลงไปคนเดียว)ฉันนั่งกินอาหารคนเดียวในร้านอาหาร พนักงานเอาใจใส่ฉันมากคงเพราะเห็นฉันมาคนเดียว อากาศหนาวมากจนฉันต้องสั่งชาตะไคร้ ซึ่งมาเสิร์ฟให้เป็นกาใหญ่ ฉันได้ขออนุญาตนำติดตัวกลับไปที่พักด้วย เพราะภายในห้องไม่มีกระติกน้ำร้อน ซึ่งพนักงานก็อนุญาต นี่จึงเป็นอีกหนึ่งความประทับใจของฉันที่มีต่อเซอร์วิสมายส์ของที่นี่

แม้ในห้องจะไม่มีทีวี แต่ก็มี wifi ให้เล่นตลอด 24 ชม. และแรงใช้ได้ไม่หลุด ปัญหาคือมีเตาเสียบแค่ตัวเดียว คุณควรพกปลั้กพ่วงมาด้วย

อาหารเช้าเริ่มราว 7 โมงเช้า เป็นแบบบุพเพ่ต์ก็จริง แต่มีตัวเลือกให้ปานกลาง แต่ถ้าคุณไม่เรื่องมากนัก ปริมาณก็เยอะพอจนคุณอิ่ม มีไข่ดาว แฮม ไส้กรอก ข้าวต้มหมู สลัดผัก ผลไม้ ข้าวแกงไทย น้ำผลไม้ ร้านอาหารถือว่าอยู่ในจุดชัยภูมิที่ดีที่อยู่บนเนินดอยและเห็นวิวจากเบื้องล่าง

หลังเที่ยงเมื่อฉันเช็คเอาท์แล้ว (ไม่มีเบลบอยมาขนกระเป๋าเหมือนขาเช็คเอาท์ แต่ฉันก็ยังถือว่าพนักงานให้บริการดี) ฉันเดินเที่ยวเตร่บริเวณสวนด้านหน้ารีสอร์ทซึ่งติดกับน้ำตก พบว่ามีอาคารริมลำธารที่เป็นสถานที่ทำเวิร์คช้อปงานหัตถกรรมไทย เช่น เขียนภาพบาติก วาดภาพสีน้ำ แต่ฉันไม่แน่ใจเรื่องรายละเอียด คุณควรสอบถามรายละเอียดกับทางโรงแรมอีกที

และรับประทานอาหารเที่ยงที่ร้านอาหารบริเวณหน้าถนนใหญ่ รถประจำทางที่จะพาส่งลงไปยังตัวเมืองมาเวลา 13.30 น. เป็นต้นไป และจะมีรถตามมาอีกคัน ซึ่งจะมีรอบละ 2 คัน แต่ฉันไม่แน่ใจว่าเวลาห่างกันเท่าไหร่ แต่ถ้าคุณพลาด คุณต้องรอรอบ 16.00 น. ซึ่งก็มีรอบละ 2 คันเหมือนกัน แต่ฉันไม่แนะนำให้คุณรอรอบนี่ เพราะกว่าจะถึงในตัวเมืองก็เกิน 18.00 น.แล้ว ยกเว้นว่าคุณมีแผนจะเข้าไปพักในเมืองตอนค่ำ