เราอยู่เชีบงใหม่ได้มีโอกาสไปหนึ่งครั้ง เห็นคนไปเยอะก็ต้อมไปซะหน่อยแล้ว ทางไปลำบากนะเพราะถนนแคบมาก... อ่านเพิ่มเติม
เราอยู่เชีบงใหม่ได้มีโอกาสไปหนึ่งครั้ง เห็นคนไปเยอะก็ต้อมไปซะหน่อยแล้ว ทางไปลำบากนะเพราะถนนแคบมาก... อ่านเพิ่มเติม
ทางเข้าลำบากแต่คุ้มค่าต่อการเดินทาง ถึงแล้วหายเหนื่อย. บรรยากาศธรรมชาต... อ่านเพิ่มเติม
เป็นสถานที่ๆสวยงามมากถ้ามาในชวงที่มีดอกซากุระ หรือดอยพญาเสือโคร่งนะจะสุดยอกมา ทั้งสวยและอากาศดี ถ้ามาเชียงใหม่ต้องมาที่นี่ให้ได้ไม่ผิดหวัง
ชมซากุระเมืองไทย ที่บานสวยงาม กับอากาศสบายๆ ไม่ต้องไปถึงมองนอกก็เห็นสวยไม่แพ้กัน ชมพูสวยสดใส่ไปเชียงใหม่ก้ต้องแวะดูให้ได้เลยนะ ช่วงหน้าหนาว
อากาศยังไม่เป็นใจ ไปผิดเดือน ควรไปช่วงเดือนที่หนาวจัดๆ ประมาณเดือนมกรา - กุมภา จะออกดอกสวยงาม ถ้าไปเดือนอื่นๆก็เหมือนต้นไม้ทั่วไปแต่บรรยายกาศดี
รีวิวนี้เดินทางในช่วงเดือนมกรา ต้นปีที่ผ่านมานะครับ
-การเดินทางครั้งนี้ เริ่มด้วยตัวผมเอง เห็นว่าช่วงนั้นมีดอกพญาเสือโคร่งบานเยอะมาก
จึงตัดสินใจออกล่าตามหาเสือที่เชียงใหม่ครับ และที่เลือกก็คือขุนช่างเคี่ยน
-ผมเดินทางด้วยรถไฟฟรี จากสถานีหัวลำโพง เวลา9.20น. หากจะเดินทางด้วยวิธีนี้ควรไปรับตั๋วก่อนเวลาเพื่อป้องกันตั๋วเต็ม เพราะในช่วงหน้าหนาวเชียงใหม่เป็นสถานที่หนึ่งที่นักท่องเที่ยวนิยมไปมาก
-ถึงสถานีเชียงใหม่ประมาน 5.50น. เช้าตรู่ ก็นั่งรถแดงเข้าเมืองเพื่อไปหาเพื่อนที่เรียนอยู่ที่มช. ก็ไปรับประทานอาหารเช้ากันตามปกติ แต่เพื่อนดันมีเรียนช่วงนั้น เราจึงไม่ได้ไปด้วยกัน และพาผมไปเช่ามอไซด์ ราคาประมาณ200บาท/วัน กำลังจะตัดสินใจเดินทางไปคนเดียวเเล้ว ก็บังเอิญเจอเพื่อนอีกคน ซึ่งว่างพอดีจึงชวนซ้อนท้ายไปด้วยกัน ขี่ขึ้นดอยสุเทพ ทางชันบ้างโค้งบ้าง แต่ผมมีความชำนาญพอตัวเลยไม่มีปัญหาอะไร พอถึงช่วงจะเข้าขุนช่างเคี่ยน จะเจอป้าย และพบกับทางที่แคบมากกกกก ขนาดที่รถยนต์เล็กๆสวนกันลำบากมาก แต่ผมไปด้วยมอไซด์เลยไม่มีปัญหาอะไร ถึงขุนช่างเคี่ยนก็เข้าไปถ่ายรูปบรรยากาศที่มีแต่สีชมพู (รูปถ่ายมาน้อย แบตใกล้จะหมด) สวยมากกก มีไอติมกะทิมาขายด้วยราคาไม่แน่ใจว่าเท่าไหร่ น่าจะ30บาท ก็ถ่ายรูปเก็บบรรยากาศกันไป ขาจะกลับก็ได้ยินคนขายไอติมบอกว่า มันมีทางลงอีกทางนะ จะลงไปทางห้วยตึงเฒ่า พวกผมก็สนใจ เพราะไม่อยากกลับทางเดิม เพราะเคยขึ้นมาทางนั้นเเล้ว จึงตัดสินใจลงอีกทาง
-ทางขากลับอีกทางที่คนขายไอติมบอก เป็นทางที่ยังไม่ทำเป็นถนนเลย และชันมากกกกกก ก้อนหินก็เยอะ อันตรายมากกกกกก เสี่ยงมากกกกก ต้องประคองหัวมอไซด์แน่นมาก กลัวล้ม ถ้าล้มอาจตกเหวได้ เพิ่งรู้ตัวตอนลงไปพอสมควรเเล้ว ถ้าจะขึ้นกลับไป มันน่าจะยากกว่าการลงต่อไป โดยมีป้ายเล็กๆ(ทำจากฟิวเจอร์บอร์ด)ระหว่างทางที่คอยบอกทางบ้าง แต่มองไม่เห็นก็หลายครั้งเนื่องจากบางป้ายกลืนไปกับต้นไม้ จึงมีหลงทางบ้าง และเเล้ววววววววววววว สุดท้ายเราก็มาถึงห้วยตึงเฒ่า นั่งพักให้หายเหนื่อย แล้วขี่กลับเมืองเชียงใหม่เพื่อกลับไปพักผ่อน
บรรยากาศดีมากคับ มีต้นซากุระเมืองไทยด้วย แต่การเดินทางแนะนำให้ไปกับรถยนต์ และคนที่ชำนาญด้วยคับ ส่วนคนที่ไม่มีรถยนต์ จะลำบากในการเหมารถไป เพราะต้องหาคนถึง 6 คนขึ้นไป ถึงจะหารราคาได้ถูก
เมื่อพญาเสือโคร่งบานสะพรั่ง โลกทั้งใบจะกลายเป็นสีชมพู ไปแล้วจะติดใจมิรู้ลืมเลยค่ะ ถึงขนาดเฝ้ารอว่า ปีถัดไปจะบานสะพรั่งอีกครั้งเมื่อไหร่น้อ แล้วฉันจะมีโอกาสกลับไปอยู่ในโลกสีชมพูใบนั้นอีกครั้งมั้ย