เส้นทางเชื่อมเมืองเก่าและเมืองใหม่ที่ดูธรรมดาแต่มากด้วยอายุจนกลายเป็นความคลาสสิคและเอกลักษณ์ของประจำเมืองเว้ การเดินช้า ๆ บนสะพานทำให้เราเห็นวิถีชีวิตที่ไม่เคยหยุดนิ่งของคนท้องถิ่น ปริมาณรถที่คับคั่ง ผู้คนสัญจรข้ามไปมา และวิถีชีวิตเหนือลำน้ำหอมซึ่งมีทั้งชาวเรือและนักท่องเที่ยว ยามแดดยังอ่อนแรง ยามฝนยังไม่โปรยปรายมาทักทาย ยามสายลมสัมผัสผิวหน้า ยามระลอกคลื่นซัดสาดยวลตาหู การได้อยู่บนสะพานนี้ย่อมทำให้นักท่องเที่ยวสัมผัสเสน่ห์เมืองได้เป็นอย่างดีอีกทางหนึ่ง

กลางวันก็เป็นเหมือนสะพานธรรมดาทั่วไป
แต่กลางคืนจะเปลี่ยนเป็นประดับไฟหลากสี ทำให้มีความสวยงาม
ช่วงที่ไปกำลังรื้อทางเดินข้างสะพาน
ทำให้เดินได้ไม่สะดวก
และอันตรายจากเศษลวดและเหล็กเส้น กลางคืนต้องระวัง

ถ่ายรูปกับสะพานเพื่อบอกว่าฉันมาถึงที่นี่แล้ว ข้ามสะพานไปอีกฝั่งมีตลาด เวลาเดินบนสะพานชิวเหลือเกินแต่ระวังหลังนิดนึง