หลังจาก 4 เดือนในเกาหลีใต้และไปเที่ยว 10 วันในญี่ปุ่นซึ่งเป็นประเทศเพื่อนบ้าน ฉันก็เหลืออีก 2 คืนในกรุงโซลซึ่งเป็นเมืองหลวง หลังจากพิจารณาเลือกอย่างรอบคอบระหว่างโรงแรมคลาสสิก 500, เชอราตัน ดี คิวบ์, คอนราด โซล, แมริออท ยออิโด ปาร์ค เซ็นเตอร์, และเฟรเซอร์ เพลส โซล เซ็นทรัล ในที่สุดฉันก็เลือกเฟรเซอร์ เพลส โซล เพราะมันตั้งอยู่ "ใกล้สถานีโซล" และรวมอาหารเช้าด้วย

โชคร้ายที่เป็นการตัดสินใจผิดพลาด แม้สถานีแห่งนั้นมีชื่อที่ชวนให้คิดอย่างนั้น แต่มันอยู่ใกล้สถานีซิตี้ฮอลล์มากกว่าสถานีโซล และ "บริการรถรับส่งฟรี" ก็วิ่งไปที่สถานีโซลเฉพาะวันอาทิตย์ โชคร้าย จะโทษใครได้ล่ะ ข้อมูลที่ควรจะอยู่ในชุดเอกสารต้อนรับในห้องพักก็ไม่อยู่ที่นั่นระหว่างที่ฉันพักที่นั่น และฉันไม่ได้รับชุดเอกสารแม้แต่หลังจากออกปากขอ

อย่างน้อยที่สุดฉันก็ได้ห้องพัก (ที่ไม่ได้อุ่นตลอดเวลา) และห้องน้ำ แต่การดื่มน้ำจากแก้วร้าวไม่น่าขำเลย นอกจากนั้นเราถูกรบกวนด้วยการทำความสะอาดห้องแม้แขวนป้าย "ห้ามรบกวน" ไว้นอกห้องแล้วก็ตาม (ขอบคุณที่ไม่มีใครเปลือยกายออกมาจากห้องน้ำ)

นอกจากนั้นแล้วห้องที่หันไปทางถนนกันเสียงไม่ได้ เสียงการจราจรจะเป็นปัญหาอย่างหนึ่งถ้าคุณหลับยาก ยังไม่มีการกล่าวถึงในเว็บไซต์ทางการและอโกดาอีกด้วย...ว่ามีห้องที่ห้ามสูบบุหรี่และห้องที่สูบบุหรี่ได้ ดังนั้นจำไว้ว่าให้ขอ ฉันไม่รู้ว่ามีห้องแบบนั้นจนกระทั่งเข้าลิฟท์หลังจากเช็คอิน

ไวไฟดีมากพอดู แต่สะดุดนิดหน่อยและฝ่ายจัดการอธิบายกับฉันว่าพวกเขาพยายามรักษาอัตราการส่งถ่ายข้อมูลที่สูงมาก จึงแยกบัญชีไวไฟเป็นหลายระยะตามการพัก เช่น 1 วันถึง 1 สัปดาห์ หมายความว่าคุณต้องเปลี่ยนยูสเซอร์เนมและพาสเวิร์ดไวไฟของคุณหลังจาก 1 คืน

หลังจากบินจากโอซาก้าในช่วงเย็นไปยังสนามบินอินชอนและต่อรถไฟไปกรุงโซลเป็นชั่วโมง เพื่อนๆ ของฉันกับฉันก็หิว เคาน์เตอร์ส่วนหน้าบอกเราว่าบริการส่งของทุกอย่างหยุดตอน 11.30 น. และบริการส่งอาหารถึงห้องพักก็หยุดแล้วเช่นกัน ท้ายที่สุดเราต้องเสาะหาร้านสะดวกซื้อเองและระหว่างนั้นฉันก็พบร้านอาหารเกาหลีที่เปิด 24 ชั่วโมงบนฝั่งตรงกันข้ามท่ามกลางร้านอาหารอื่นๆ เช่นร้านขายไก่ทอด จากเหตุการณ์นี้ฉันรู้สึกว่าพนักงานอำนวยความสะดวกน่าจะทำได้ดีกว่านั้น แม้แต่หอพักก็จะรู้จักบอกเราว่ามีร้านสะดวกซื้ออยู่ใกล้ๆ หรือไม่ก็ร้านอาหารที่เปิด 24 ชั่วโมง

หลังจากปัญหาเล็กน้อยเหล่านี้ (โดยรวมแล้วออกจะน่ารำคาญ) ฉันก็ต้องทำใจกับคีย์การ์ดที่จะไม่ทำงานในวันที่สองของฉัน โชคดีที่ฝ่ายจัดการสามารถแก้ไขได้ทันที

การสื่อสารอ่อนด้อยที่สุดซึ่งฝ่ายจัดการยอมรับก็คือว่ามีห้องอาหารห้องหนึ่งบนชั้นหนึ่งที่เสิร์ฟอาหารเช้าในช่วงเช้า เว้นแต่คุณตื่นเช้ามากๆ และทานอาหารเช้าตอน 6.30 น. ซึ่งฉันก็ทำเช่นนั้นในวันสุดท้าย ห้องอาหารที่ทำงานหนักเกินไปในชั่วโมงที่มีผู้คนมากที่สุด (8-10 น.) ปล่อยให้แขกหาที่นั่งเองดื้อๆ สไตล์ร้านกาแฟโกปี่เตี่ยมเลยทีเดียว (อ้อ เฟรเซอร์ ฮอสปิตัลลิตี้ เป็นสถานที่ของชาวสิงคโปร์)

นอกจากโลจิสติกส์แล้ว อาหารในห้องอาหารบุฟเฟ่ท์มีเพียงพอ แต่ไม่ได้ดีเด่นหรือน่าประทับใจเช่นที่กล่าวขานในบทวิจารณ์ก่อนๆ แต่เพราะราคาของมัน ถึงอย่างไรก็มีอาหารมากมายจริงๆ ทั้งสลัด, ไข่ต้ม/ไข่คน, เบค่อน, ไส้กรอก และอาหารเกาหลีให้เลือกพอสัณฐานประมาณ แยมที่จัดหาไว้มีแต่มาร์มาเลดส้มยี่ห้อสมัคเกอร์และแยมสตรอเบอร์รี่โอโตกิพร้อมเนย

ฝ่ายจัดการอธิบายว่าพวกเขาควบคุมไม่ไหวเพราะกำลังคนไม่พอและโครงสร้างพื้นฐานจำกัด ฉันเข้าใจดี ในภาษาพูดของสิงคโปร์เราเรียกสถานการณ์นี้ว่า "ได้แต่ดูดนิ้วโป้ง"

นอกจากปัญหาเหล่านี้แล้วฉันได้รับข้อมูลจากฝ่ายจัดการว่าเนื่องจากปัญหาด้านอนามัย โรงแรมในโซลจึงไม่จัดหายาสีฟัน, แปรงสีฟัน, หวี หรือมีดโกนหนวดไว้ให้ และในเฟรเซอร์ส ฮอสปิตัลลิตี้ก็เช่นกัน แม้ร้องขอก็ตาม

เช่นที่คุณเข้าใจ ระหว่างที่ฉันพักที่นั่นปัญหาเหล่านี้ถูกถ่ายทอดออกไปเป็นการส่วนตัวถึงฝ่ายจัดการ พวกเขาขอโทษและให้คำอธิบาย ผู้จัดการฝ่ายปฏิบัติการถึงกับเสนอว่าจะยืดเวลาการเช็คเอาท์ให้ฉันด้วยน้ำใสใจจริง หรือไม่ก็จะให้อาหารกลางวันฟรี (ในสถานที่แห่งนั้น) แต่ฉันต้องไปขึ้นเครื่องบินแต่เช้า เพื่อเป็นการตอบสนองเขาก็พูดว่าเขาจะชดเชยให้หากฉันไปเยี่ยมกรุงโซลหรือเฟรเซอร์ เพลส โซล เซ็นทรัล อีก

น่าเศร้า หลังจากประสบการณ์ที่ค่อนข้างไม่น่าพอใจ ฉันก็สงสัยว่าฉันจะไปพักที่เฟรเซอร์ เพลส โซล เซ็นทรัล อีกหรือเปล่า ฉันหวังจริงๆ ว่านอกจากคำขอโทษและจดบันทึกความคิดเห็นของฉันแล้ว เฟรเซอร์จะทำอะไรสักอย่างเพื่อชดใช้มากกว่านั้น นอกจากเรื่องร้ายๆ เหล่านั้นแล้วพนักงานในเฟรเซอร์ เพลส โซล เซ็นทรัล เป็นมิตรและสุภาพมาก ห้องครัวของพวกเขามีกระทะชนิดที่อาหารไม่ติดกระทะ! ถ้าคุณชอบทัศนียภาพที่สวยงาม ระเบียงเมเปิลแอนด์ไพน์บนชั้นที่ 23 ก็คุ้มค่าต่อการไปชม