ในทำนองเดียวกับกรุงเทพฯ จังหวัดเชียงรายก็มิได้ขาดแคลนในเรื่องที่พักอาศัยในราคาที่ค่อนข้างย่อมเยา แต่คิดว่าก็ไม่ได้มีโรงแรมระดับเลิศหรูฟู่ฟ่าแบบที่เมืองใหญ๋อย่่างกรุงเทพฯ เขามีกัน เชียงรายยังจัดว่าด้อยพัฒนามากๆ โดยเฉพาะเรื่องโครงสร้างพื้นฐานด้านการท่องเที่ยวและการขนส่ง ดังนั้นมาตรฐานเรื่องที่พักอาศัยจึงยังคงดูเป็น"มือสมัครเล่น" อยู่เนื่องจากยังขาดแคลนเรื่องการฝึกอบรมและบุคลากร
ฉันพักอยู่ในเชียงรายประมาณ 4 สัปดาห์ และอยากจะแบ่งปันประสบการณ์และมุมมอง เกี่ยวกับสถานที่บางแห่งที่ได้ไปพักมา ดูเหมือนว่ามีสงครามราคาเกิดขึ้นที่นี่ในธุรกิจนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนของบูติกโฮเตลขนาดเล็ก เซอร์วิสอพาร์ตเมนต์ และเกสต์เฮาส์ โดยที่พักเหล่านี้มีราคาเริ่มต้นตั้งแต่ 350 บาท สำหรับระดับ 1 ดาว และอยู่ในช่วง 500-700 บาทสำหรับระดับ 2 ดาว
Koko Hut Resort เป็นที่พักแห่งโปรดที่ฉันเลือกจากอีก 5 แห่งที่ได้ไปพักมา ซึ่งฉันอยากจะเพิ่มเข้ามาใน TripAdvisor ฉันจองไว้ 5 คืนโดยยังไม่รู้ว่าจะคาดหวังอะไรได้บ้าง นอกจากภาพที่ได้เห็นในเว็บไซต์ Agoda และหนึ่งความเห็นในทางลบที่ได้อ่านจากที่นั่น ตอนนั้นฉันกำลังเข้าตาจนเพราะที่พักส่วนมากต่างถูกจองไว้เต็มในช่วงปลายเดือนธันวาคม ที่พักส่วนใหญ่เป็นลักษณะธุรกิจครอบครัว และ Koko Hut Resort ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น แต่มีข้อยกเว้นอย่างหนึ่งคือ ความมีน้ำใจเอื้อเฟื้อของพวกเขาต่อแขกผู้มาพักและต่อตัวฉัน อย่างแรก คือ ตัวย้านพักนั้นสะอาดมาก ดูเรียบง่าย แต่ได้รับการออกแบบอย่่างทันสมัย ห้องนอนแม้จะเล็กแต่ดูกว้าง ใช้การได้ดี พร้อมด้วยห้องน้ำที่สวยแสนสะอาด สว่่าง และดูกว้างขวาง และมีพวกเครื่องอาบน้ำต่างๆ แบบสุคนธบำบัด มีผ้าขนหนูสะอาด และยังมีผ้าขนหนูเช็ดมืออีกด้วย ฉันชอบที่จะนั่งพักอยู่ภายในรีสอร์ทเหลือเกิน แล้วยังมีเตียงผ้าใบวางอยู่ที่หน้ามุขของบ้านพักทุกหลัง ที่ซึ่งคุณสามารถที่จะนอนอ่านหนังสือและชื่นชมต้นไม่้และแสงอาทิตย์ได้ นักท่องเที่ยวที่นิยมความเป็นส่วนตัวและไม่ต้องการที่จะอยู่ใกล้กับผู้มาพักรายอื่นๆ รวมทั้งเสียงรบกวนจากพวกเขาจนเกินไป นี่คือที่พักอันสมบูรณ์แบบสำหรับคุณ! คุณจะไม่ได้ยินเสียงฟาดประตูอย่่างไร้ความเกรงอกเกรงใจกัน ผู้มาพักที่ชอบทำเสียงดังซึ่งพักอยู่ห้องข้่างบนหรือห้องข้างๆ คุณ รวมทั้งไม่ได้พบเจอกับผู้คนมากมาย เนื่องจากบ้านพักที่นี่ตั้งอยู่เป็นสัดส่วนห่างจากกันและกัน
เมื่อมาดูที่ตั้งของที่นี่ แม้จะอยู่ไกลออกไปสักหน่อยจากบรรดาที่พักส่วนมากที่มักจะตั้งอยู่ในใจกลางเมืองเชียงราย Koko Hut ก็ไม่ได้อยู่ไกลอย่างที่ดูเหมือนว่าจะเป็นอย่่างนั้น ฉันอายุ 44 แล้ว แต่ยังสามารถปั่นจักรยานไปที่ ถนนแสนห้องน้อยที่ซึ่งคุณสามรถหาซื้ออาหารที่ทั้งอร่อยและถูกในราคาไม่ถึง 1 เหรียญ และซักผ้าด้วยการหยอดเงินประมาณ 2-3 เหรียญ ขึ้นอยู่ปริมาณผ้าที่จะซัก การขนส่งสาธารณะของเชียงรายนั้นต้องเรียกว่าเกือบจะไม่มีเลย ดังนั้นนักท่องเที่ยวควรจะต้องขี่จักรยานยนต์เป็น ขับรถได้ หรือปั่นจักรยานเป็น(ถ้าสภาพร่างกายพร้อม) ไม่ว่่คุณจะพักอยู่ใกล้ตัวเมืองมากเพียงไรก็ตาม (แท็กซี่นั้นจะใช้บริการต้องมีการจองล่วงหน้า ส่วนรถตุ๊กตุ๊กนั้นมีบริการเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้น)

เจ้าของที่พักคือ "แป๊ด"(Pad) กับ "ศรี"(Se) นั้นดูแลเอาใจใส่แขกเป็นอย่างดียิ่ง พยายามให้บริการในทุกๆ เรื่องอย่่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วไม่เคยเรียกร้องเงินเพิ่มเมื่อแขกมีจำนวนผู้ที่เข้าไปพักในห้องเกินกว่าที่กำหนดไว้ เจ้าของทั้งคู่ยังยอมให้แขกยืมข้าวของใช้ส่วนตัวรวมทั้งให้ยืมครัวใช้อย่างเต็มใจอีกด้วย
เมื่อทราบว่าฉันมาพักตามลำพัง มีเพียงจักรยานคันเดียวและยังไม่รู้จะไปไหนได้ด้วย แป๊ดก็จะเรียกฉันไปทานอาหารด้วยกันและศรีก็ยังอุตส่าห์ขับรถพาฉันออกไปดูนั่นดูนี่เท่าที่จะพอมีเวลา เธอยังพาฉันไปเลี้ยงไอศกรีมแบบพื้นบ้านพร้อมกับแม่อายุ 78 ของเธออีกด้วย พวกเขาเลี้ยงสุนัขพูเดิ้ลชื่อ โมช่า มันอายุ 8 ปี และอ้วนตุ้ยนุ้ยทีเดียว ฉันชอบโมช่ามากทีเดียว มันเป็นสุนัขแก่ๆ เพศเมีย ไร้พิษภัยใดๆ ดังนั้นคุณไม่จำเป็นต้องตั้งการ์ดป้องกันตัวหรอกหากมันไม่ได้กระดิกหางทักทายคุณ ถ้าคุณต้องการเป็นเพื่อนกับมัน ก็เพียงลงมือนวดให้มันดีๆ ถึงตอนนั้น มันก็จะยอมคุณทุกอย่่างเลย... ฮ่า ฮ่า....
โอ....ต้องบอกเรื่องเตียงด้วยสักหน่อย คือมันเป็นขนาดควีนไซส์ 5 ฟุต เป็นอีกข้อที่คุณควรนำไปพิจารณา นอกจากเรื่องนี้แล้ว สรุปได้ว่า เป็นที่พักอันรื่นรมย์พร้อมผู้คนที่น่ารัก ฉันจะหวนมาใหม่แน่เมื่อพวกเขามีห้องว่าง

ในไม่ช้านี้เพิ่มเติม