ที่มาของชื่อวัดเจดีย์ซาวหลัง หมายถึงวัดที่มี เจดีย์ตั้งอยู่ในพื้นที่เดียวกันมากถึง 20องค์ (คำว่าซาว ภาษาเหนือ แปลเป็นภาษาไทยกลาง คือ คำว่า ยี่สิบ) วัดนี้สร้างมานานกว่าพันปีเมื่อเข้ามาภายในบริเวณวัดจะรับรู้ได้ว่าวัดนี้เก่าแก่สร้างผ่านกาลเวลามาอย่างยาวนานจริงๆ บริเวณโดยรอบสะอาดเงียบสงบร่มรื่น

จุดเด่นของวัดคือ องค์พระธาตุเจดีย์ซาว ที่มีศิลปะล้านนาผสมศิลปะพม่า เชื่อกันว่าหากใครนับได้ครบ 20 องค์ถือว่าเป็นคนมีบุญ บริเวณพื้นที่ด้านข้างหมู่พระเจดีย์จะมีวิหารหลังเล็ก ประดิษฐานพระพุทธรูปสำริดปางสมาธิ ศิลปะเชียงแสน ชาวบ้านเรียกว่า พระพุทธรูปทันใจ และมีพระอุโบสถหลังใหญ่ซึ่งประดิษฐานพระประธานเป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัยที่มีพุทธลักษณะงดงาม บานประตูทั้งสามเป็นของโบราณ เขียนลวดลายรดน้ำละเอียดสวยงาม เสาซุ้มประตูหน้าต่างประดับลวดลายกระจกสีเป็นลักษณะศิลปะสมัยใหม่

และสิ่งที่น่าสนใจอย่างอื่นได้แก่ ศาลาการเปรียญเรือนไม้ชั้นเดียว ด้านหลังพระอุโบสถเป็นพิพิธภัณฑสถานเขลางค์นครแสดงโบราณวัตถุที่ชาวบ้านนำมาถวายเพราะชาวบ้านได้ขุดพบพระพุทธรูปทองคำบริสุทธิ์มอบให้แก่ทางวัดซึ่งพระพุทธรูปองค์นี้ชื่อว่า"พระแสนแซ่ทองคำ" เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย ศิลปะสมัยล้านนา อายุราวพุทธศตวรรษที่ 21 เป็นพระพุทธรูปทองคำองค์แรกที่ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณวัตถุแห่งชาติครับ