"กิ่วแม่ปาน" เป็นสถานที่ธรรมชาติยังคงสมบรูณ์ เป็นการเดินป่าที่เจอแต่สิ่งสวยงาม และได้สนับสนุนชาวบ้านที่มาเป็ฯไกด์ในการเดินท่องเที่ยวชมกิ่วแม่ปานแล้ว วันไหนถ้าไปโชคดีเจอทะเลหมอกแบบนึกว่าอยู่ท้องฟ้ากันเลยทีเดียว

ผมเดินทางขึ้นดอยอินทนนท์ตอน 8 โมงเช้า เช้าวันนั้นท้องฟ้าค่อนข้างปิดและมีฝนโปรยเป็นละอองบางๆ ตลอดทางขึ้นมามีหมอกหนาทึบ ต้องเปิดไฟตัดหมองกันทุกคัน ขับได้ช้าเนื่องจากมองแทบไม่เห็นทางข้างหน้า แต่มันช่างเป็นภาพที่ผมบรรยายไม่ถูกเลยว่ามันสวยมากขนาดไหน ตื่นตาตั้งแต่เริ่มขึบรถขึ้นไป พอถึงที่กิ่วที่จอดรถเต็มหมดต้องขับเลยไปแล้วแปะรถไว้ข้างทาง จอดกันยาวเป็นกิโล จากนั้นเดินมาที่กิ่ว ผมไปกับแฟนต่อไกด์ 1 คน แรกๆ ผมฟิตจัดเร่งเดินเร็วกะให้ถึงที่กิ่วไวๆ ปรากฎว่าหอบครับ หายใจไม่ทัน จะเป็นลม ขนาดผมออกกำลังกายตลอด ไกด์บอกต้องเดินช้าๆ หายใจลึกๆ อย่าเร่ง ออกซิเจนเบาบาง วันนั้นมีคนไปไม่ไหวหลายคนต้องเดินกลับ ผมเตือนแล้วนะ อย่าเดินเร่ง ตลอดทางเดินไปกิ่วเป็นป่ารกดงดิบ ขึ้นๆ ลงๆ ไกด์จะให้พักเป็นระยะๆ เพราะเหนื่อยจริงๆ อุณหภมิในป่าน่าจะต่ำกว่า 10 องศา ควันออกปาก จากนั้นก็เดินทางถึงจุดที่ชมวิวที่สวยที่สุด สำเร็จครับ โอ้วววว ภาพที่เห็นมันอะไรจะขนาดนั้น มันมีหมอกขาวไปหมด มียอดเขาโผล่ขี้นมาบนหมอก กว้างไกลมากจนตาเรามันมองมันได้ไม่หมด ต้องกวาดสายตาไปซ้ายขวา สวยบรรยายไม่ถูกครับ แบบว่าจะสวยไปไหน สวยจนไม่อยากกลับบ้าน สวยจนอยากพาคุณแม่มานั่งดูด้วยกัน แต่แม่ผมคงเดินไม่ไหวแล้ว ใครยังเดินไหวต้องมาดูให้เห็นกับตา ซักครั้งในชีวิต มีภาพมาฝากด้วย ลองดูครับ